Πώς «βλέπουμε»; οι αισθήσεις μας τελικά είναι αξιόπιστες ή τυχαία είναι έτσι κατασκευασμένες;
Ο Neil de Grasse Tyson -Αμερικανός αστροφυσικός, επιστήμονας και συγγραφέας- παρουσιάζει μέσα από υποθετικά παραδείγματα, πώς θα αντιλαμβανόμασταν τον κόσμο αν οι αισθήσεις μας λειτουργούσαν λίγο ή πολύ διαφορετικά!
Αν, για παράδειγμα, τα μάτια μας «έβλεπαν» όχι στο φάσμα των ορατών ακτινοβολιών, αλλά στον χώρο των ραδιοφωνικών κυμάτων, θα βλέπαμε –μέρα μεσημέρι- έναν κατασκότεινο ουρανό με κάποιες φωτεινές κηλίδες που θα αντιπροσώπευαν κάποια ουράνια σώματα αναλόγως με την συχνότητα στην οποία θα «στρέφαμε» τον δέκτη μας (δηλαδή τα μάτια μας).
Με κατάλληλο συντονισμό θα βλέπαμε πολύ ξεκάθαρα το κέντρο του γαλαξία μας, πίσω από τον αστερισμό του Τοξότη, και πολύ λιγότερο τον ήλιο μας!
Αν τα μάτια μας «έβλεπαν» στον χώρο των μικροκυμάτων θα βλέπαμε ένα «τοίχος φωτός» που ταξίδευε στον χώρο σαν απομεινάρι της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang).
Αν βλέπαμε στο φάσμα των ακτίνων Χ, θα μπορούσαμε να εντοπίζαμε με «γυμνό οφθαλμό» κάποιες μαύρες τρύπες, ενώ αν βλέπαμε στο φάσμα των ακτίνων Γ θα βλέπαμε πολλές συμπαντικές εκρήξεις καθημερινά, απλά σηκώνοντας το βλέμμα μας προς τον ουρανό.
Πόσο διαφορετική όψη θα είχε τότε το σύμπαν!!!
Αν είχαμε κάποια αίσθηση μέσα από την οποία θα αντιλαμβανόμασταν τον μαγνητισμό δεν θα χρειαζόταν να εφεύρουμε την μαγνητική πυξίδα! Ίσως απλά να γυρίζαμε το κεφάλι μας μέχρι να ευθυγραμμιστούμε με την κατεύθυνση των μαγνητικών γραμμών της Γης! Ή ακόμα αν τα μάτια μας λειτουργούσαν σαν αναλυτές φάσματος, απλά θα κοιτάζαμε την ατμόσφαιρα ενός πλανήτη για να «δούμε» τη χημική σύσταση των αερίων της.
Κι αν όλα αυτά φαίνονται υποθετικά σκεφτείτε ότι κάποια ζώα που ζουν στον ίδιο κόσμο με μας, τον αντιλαμβάνονται εντελώς διαφορετικό καθώς βλέπουν και ακούν σε διαφορετικά μήκη κύματος (π.χ. η νυχτερίδα ή το δελφίνι, αλλά και τα πιο κοντινά μας, η γάτα και ο σκύλος.
Όπως επίσης διαπιστώνει ο Tyson, αυτή η αναζήτηση δεν είναι κάτι πρόσφατο. Απασχόλησε τον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Αποτελέσματα και ερωτηματικά αυτής της αναζήτησης βρίσκουμε σε κείμενα και διδασκαλίες αρχαίων πολιτισμών.
Όπως δήλωνε ο Γερμανός φυσικός και θεμελιωτής της Κβαντομηχανικής Max Planck: «Η σύγχρονη φυσική μας εντυπωσιάζει ειδικά με την σχέση της με αρχαίες διδασκαλίες, οι οποίες διδάσκουν ότι υπάρχουν πραγματικότητες πέρα από την αντίληψη των αισθήσεών μας».
Κάτι τέτοιο θα δικαιολογούσε τον ισχυρισμό πολλών ανθρώπων, ότι διαθέτουν μία έκτη αίσθηση, με την οποία, μπορούν να αντιληφθούν πράγματα και καταστάσεις που δεν μπορεί να αντιληφθεί ο μέσος άνθρωπος. Έχουν μια διευρυμένη αντίληψη της πραγματικότητας.
