Ο Τεκτονισμός δεν είναι απλή συλλογή συμβόλων ή ηθικών καινοτοπιών που υπάρχουν μόνο για να βοηθήσουν στην αυτοανάπτυξη. Είναι ένας ζωντανός, οργανισμός που αναπνέει και έχει σαν καρδιά του μια «συζήτηση» που διεξάγεται εδώ και χιλιετίες. Αυτή η συζήτηση είναι η συζήτηση της ανθρώπινης ιστορίας. Δεν έχει ιστορία στον τρόπο που το σκεφτόμαστε τώρα, όπως ονόματα και ημερομηνίες και μάχες που πρέπει να απομνημονευθούν, όπως η ιστορία των νικητών των χερσαίων αγώνων των ανθρώπων. Αντ' αυτού, είναι οι αποσταγμένες εμπειρίες των ανθρώπων, οι αγώνες τους, οι πόνοι τους, οι νίκες και οι χαρές και οι εκβιασμοί τους. Αυτά είναι το αληθινό ύφος της ανθρώπινης ιστορίας, της βιωματική εμπειρίας που έχει μεταδοθεί πιστά στο ασφαλές και ιερό αποθετήριο μύθου και θρύλου.

 

 Οι χαρακτήρες του μύθου και του θρύλου δεν πρέπει να θεωρούνται ως εξωπραγματικοί ή φανταστικοί. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ακριβείς αναπαραστάσεις των ανθρώπων που πραγματικά έζησαν, αλλά δεν κατοικούν σε μια περιοχή ψεύδους. Οι μορφές των πολυάριθμων μύθων και θρύλων μας αντιπροσωπεύουν αρχέτυπα αληθείας, είναι συγχωνεύσεις πολλών πραγματικών ανθρώπων που κατοικούσαν τον χρόνο και τις περιστάσεις που περιγράφουν οι μύθοι τους. Κάθε φορά που λέμε μια ιστορία δεν μπορούμε να την βοηθήσουμε, αλλά να την πούμε με τα υλικά που έχουμε. Έτσι κάθε ιστορία είναι κατά κάποιο τρόπο μια αντανάκλαση της πραγματικότητας.

 

Ο Τεκτονισμός, με τον αρχαίο και πρωτότυπο ορισμό του όρου, είναι ουσιαστικά μια φιλοσοφία. Είναι η αγάπη της σοφίας όπως έχει αποκαλυφθεί στον άνθρωπο από τη φύση. Η Φύση που λαμβάνει τις γνώσεις της και των οποίων τα μυστήρια επιδιώκει να διεισδύσει είναι η Ανθρώπινη Φύση, αυτή η αναπόφευκτη ουσία που βρίσκεται βαθιά μέσα σε κάθε ανθρώπινη καρδιά. Αυτή η ουσία είναι φυλακισμένη μέσα στην τραχιά πέτρα πάνω με την οποία ένας Τέκτονας κάνει το έργο του και τα εργαλεία με τα οποία πραγματοποιεί αυτό το έργο είναι τα εργαλεία της ηθικής φιλοσοφίας. Με ορθή διαβίωση, με ειλικρίνεια και με δοτικότητα τα έργα του ολοκληρώνονται και είναι η αδυσώπητη αγάπη της Αλήθειας που του επιτρέπει να στρέφει το σφυρί του με την ίδια αποφασιστικότητα που επέτρεψε στον Σωκράτη να πιει το κόνιο χωρίς δεύτερη σκέψη.

 

Η φιλοσοφία είναι μια ατελείωτη αναζήτηση που θα ωθήσει τον αληθινό αναζητητή πολύ μακρύτερα από ό,τι θα μπορούσε να διανοηθεί σε έναν δρόμο που θα έκανε περπατώντας. Η φιλοσοφία απαιτεί δράση και οι αρχές που αποκαλύπτονται με επιμελή μελέτη οδηγούν τον Τέκτονα στην επίτευξη του Μεγάλου Έργου, αυτού που διατίθεται μόνο σε εκείνους που αγωνίζονται για εκείνο που αγαπούν. Αυτό που κάθε πρωτοπόρος αναμένεται να επιχειρήσει είναι  με ειλικρινή και δυνατή πρόθεση να διαφύγει από τη φυλακή της άγνοιας.