Ο Πλάτωνας θεωρούσε τη νόησιν ως την ανώτατη μορφή γνώσης, που συνδέεται με την αντίληψη των Αιώνιων Ιδεών.  Η λέξη περιγράφει τη διαδικασία της σκέψης και της κατανόησης,  καθώς και την ικανότητα του νου να επεξεργάζεται πληροφορίες και να διαμορφώνει έννοιες, συλλογισμούς και κρίσεις που οδηγούν στην άμεση κατανόηση της αλήθειας. Ως φαινόμενο μπορεί να εκφράζεται με την εκδήλωση της συνείδησης, η οποία ενδέχεται να βρίσκεται σε αντίθεση με το λογικό αποτέλεσμα ή το περιεχόμενο της πράξης. 

 

Μορφοποιήθηκε σε Στοά αρχικά για να επεκτείνει τα όρια των Φροντιστηρίων και στους Βαθμούς της Τελειοποίησης. Στη συνέχεια ενσωμάτωσε σεμινάρια, παρουσιάσεις, διαλόγους και αναζητήσεις σε όλα τα πεδία και επίπεδα της τεκτονικής και ευρύτερης γνώσης, με αποτέλεσμα να διεκδικήσει και να πετύχει το χαρακτηρισμό της ως Στοά Ειδικού Σκοπού για τη Σκέψη, την Έρευνα και τη Γνώση, στη Φιλοσοφία, την Επιστήμη, τον Πολιτισμό και την Τέχνη (και την "Βασιλική").

​

Εργάζεται σε επιλεγμένες συνεδρίες, κυρίως για την προετοιμασία όσων διοργανώνει και επιλέγει και ανακοινώνει κάθε φορά το κοινό (Βαθμούς, Εργαστήρια) στο οποίο απευθύνεται, ακόμα και σε Αμύητους.